ความหมายของคำว่า ' หัวฟัดหัวเหวี่ยง '

ความหมายของคำว่า ' หัวฟัดหัวเหวี่ยง '
หัวฟัดหัวเหวี่ยง หมายถึง ว. อาการที่โกรธจัด เช่น เขาโกรธจัดเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป.

หัวฟืนหัวไฟ
น. หัวคํ่า เช่น มาแต่หัวฟืนหัวไฟ. (ถิ่น-อีสาน) ว. หัวปีในคําว่า ลูกหัวฟืนหัวไฟ.
หัวมังกุท้ายมังกร
(สํา) ว. ไม่เข้ากัน, ไม่กลมกลืนกัน, มีหลายแบบหลายอย่างปนกัน.
หัวมุม
น. จุดรวมทั้งบริเวณใกล้จุดที่เส้น ๒ เส้น แนว ๒ แนวหรือระนาบ๒ ระนาบมาบรรจบกัน.
หัวเม็ด
น. ปลายเสาที่มักกลึงเป็นรูปกลมและมียอดคล้ายตัวเม็ดของหมากรุกที่ปลายเป็นรูปเหลี่ยมก็มี.
หัวเมือง
น. เมืองอื่นนอกจากเมืองหลวง; (ปาก) ต่างจังหวัด; (โบ) เมืองใหญ่ที่มีเมืองน้อยมาขึ้น.
หัวแม่ตีน, หัวแม่เท้า
น. นิ้วต้นของเท้า.
หัวแม่ตีน, หัวแม่เท้า
น. นิ้วต้นของเท้า.